Dzisiaj wielu rzeczy nam nie wolno, a ja najbardziej tęsknię za lasem. Wiem, że to przywiązanie jednostronne i lasowi moja nieobecność wcale nie przeszkadza, ale cóż, mi ta rozłąka doskwiera. W Finlandii przepisują pobyt w lesie na receptę i ja to rozumiem. Las jest dla mnie azylem. Wchodzę między drzewa i odpoczywam, a codzienne niepokoje stają się jakieś blade i niewiele znaczące. Tu czuję się spokojna, co oczywiście jest odczuciem czysto subiektywnym i wielu zupełnie tego nie rozumie. Dla nich las, to nadmiar ciszy, niebezpieczna dawka natury, która czasami przytłacza, a nawet daje poczucie zagrożenia. Mam takie osoby obok siebie i pod tym względem nasze poglądy idą zdecydowanie w różne strony ;)
Ale las, niezależnie przyjazny, czy groźny, to zawsze tajemnica i świetna pożywka dla wyobraźni. Są różne wizje: pochłaniający, obcy i przejmujący grozą, wymyślony przez Lovecrafta i ten Tolkiena, pełen niepochopnych, rozważnych entów, którzy dbają o każdą szyszkę i znają każde drzewo od orzeszka. Albo ten padający deszczem świecących ziarenek, tworzących połacie nowego, ociekającego bogactwem barw i kształtów świata z historii Ende. Wszystkie inspirują i na swój sposób pobudzają naszą głowę do tworzenia obrazów.
A gdy sami chodzimy po szeleszczącej ziemi, słuchamy rozmowy drzew z wiatrem, przyglądamy się zabawie światła i cienia,
zastanawiamy się kto tu mieszka? Może z pozoru zabawny, zagadkowy Bombadil, który zna niejedną odpowiedź i prawieczną tajemnicę, a może nieuchwytne driady w sukienkach z mchu i kolczykach z konwalii, a może to jednak brokilońskie wojowniczki strzegące swojego świata.
Albo las jest spójnym, tętniącym organizmem, od korzennych stóp, po setki głębokich oczu-dziupli, po którym my, małe istnienia, drepczemy jak mrówki po łące, nie będąc w stanie ogarnąć całości? I gdy na chwilę się zapatrzymy, wtopimy w jego oddech, staniemy się cząstką pierwotnego bytu?
Wymyśl swój las, wymyśl istoty które w nim mieszkają. Ukryte w koronach drzew, a może bujające się na liściach poziomek, albo tkające swoje świetliste hamaki z promieni słońca.
Stwórz las pełen twoich kolorów, twoich kształtów, twojej zabawy plamą, linią i przestrzenią. Stwórz kompozycję układającą się w przedziwną gęstwinę, albo spokojną taflę ciszy. To Ty tworzysz, Ty decydujesz jak i to jest właśnie najlepsze. Pozwól sobie na odkrywczą zabawę i działaj!
A jeśli chcesz mnie o coś zapytać, to śmiało, pisz pod adres: pracowniataboret@gmail.com i pytaj.
Comments